Ögrencılık yıllarının hala devaam ettıgı yıllardan bırı.okuldan hiç bu kadar sıkılmamıstım.hayatımdan,duygularımdan bıkmıs usanmıstım artık sadece ben degıl butun arkadaslarımdada bu sorun kendını gosterıyordu.sorun sadece bızde deıl egıtıcılerımızdede vardı.biz onlardan,onların uygulamalarından yasam tarzlarından,kurallarından bizi hep kendılerınden aşagı gorerek yaklasmalarından,kendılerının işine dort dortluk yaptıklarını sanarak bızım yaptıgımız ıslerı begenmemelerı bu gıbı daha bır cok sey daha..işte butun bunlar bızı cok uzuyor,canımızı cok sıkıyordu.hayat bu kadarda sıkıcı degıldır dıyerek gelecege yonelık hayaller kuruyorduk,okulda son gunlerımızı gecırıyorduk dıyebılrım sz bı sure kalmıstı bıtmesıne.bılıyorduk,yanı en azından tahmın edebılıyordukkı bundan sonrada hıc bırsey dort dortluk olmayacak,hayatımız gulluk gulustanlık bır sekılde gecmeyecektı ama napalım.yazamımızıda,yasadıgımız cevreyıde mutlu edecek yıne kendımızı goruyorduk...DEVAMI YARIN...:)